Donderdag 1 juni
Blijf op de hoogte en volg Jos en Leon
01 Juni 2017 | Oostenrijk, Prutz
Vanmorgen bleven liggen tot 7.30 uur, omdat het regende en vlgs buienradar het om 7.30 uur zou stoppen met regenen en dit klopte ook. Spullen inpakken en bij receptie broodjes in een soort kantine gegeten met een vers kopje koffie van €2 elk. Tent nat ingepakt en op weg naar Bludenz, trip van 24 km langs de Ill-rivier (Leon dacht dat het de Rijn was).
Daar aangekomen bij station koffie met gebak en in gesprek geraakt met een oudere man, welke vroeger bij de spoorwegen gewerkt had. Opeens vertelde hij dat hij al Jaren alleen was, vrouw en dochter overleden en nu alleen in een groot huis.
Verder langs de rivier berg op om de 550 à 600 hoogte meters te overbruggen om in Klosterle bij het toeristen info kantoor in het busje te stappen om vervoerd te worden tot over de Arlbergpas.
Leon belde het nummer voor het transport, maar kreeg geen verbinding. Dus liep hij bij het aangrenzend gebouw naar het politiekantoor. Moest door diverse veiligheids deuren om uiteindelijk bij de agent aan te komen die voor hem wilde bellen.
Intussen stond het busje er al en was Jos al met de chauffeur de bagage en fietsen in te laden.
Op weg naar de top Arlbergpas en daar liet hij ons eruit; wij in de veronderstelling dat we tot St Anton zou rijden ( bleek achteraf dat dit ook moest zijn).
Wij de bagage weer op de fiets ( twee bussen toeristen werden er uitgelaten, Koreanen) regenjas aan ivm de koude wind en toen bergaf langs alle verkeer. Begon het ook nog te druppelen en hadden we dalingen van meer dan 13 %, dus regelmatig in de remmen met snelheden van bijna 55 km/uur.
St Anton was zo bereikt en verder ging de afdaling en met meer regen erbij.
Via Pettneu naar Landeck, stop gemaakt bij bakker en onze strategie bepaald. Door rijden tot Prutz of Ried is een optie en daar een kamer te zoeken.
In Prutz gestopt bij verkeersinfo en kamer bij frau Karla, Faggen 41 een kamer met douche.
Een heel vriendelijke oudere dame die zelfs bereid was om onze fietskleding e.d. te wassen in haar wasmachine en buiten te drogen op te hangen. Samen nog met haar koffie gedronken en een praatje gemaakt.
Douchen, aankleden en op pad naar hotel Post. Komt Jos erachter dat zijn fiets sleuteltje nog in zijn fietsteneu zit en hopelijk vinden we die straks.
Te voet naar het restaurant, daar weer goed gegeten en nu eens tomatensoep vooraf genomen.
Even na 21 uur weer terug door de regen bij ons appartement, sleuteltje gelukkig gevonden in de trommel, verslag schrijven, ff contact met het thuisfront en pitten geblazen.
Morgen de col over van Reschenpas 1520 meter hoog, Prutz op 870 meter, dus 650 meter overbruggen.d
Welterusten!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Daar aangekomen bij station koffie met gebak en in gesprek geraakt met een oudere man, welke vroeger bij de spoorwegen gewerkt had. Opeens vertelde hij dat hij al Jaren alleen was, vrouw en dochter overleden en nu alleen in een groot huis.
Verder langs de rivier berg op om de 550 à 600 hoogte meters te overbruggen om in Klosterle bij het toeristen info kantoor in het busje te stappen om vervoerd te worden tot over de Arlbergpas.
Leon belde het nummer voor het transport, maar kreeg geen verbinding. Dus liep hij bij het aangrenzend gebouw naar het politiekantoor. Moest door diverse veiligheids deuren om uiteindelijk bij de agent aan te komen die voor hem wilde bellen.
Intussen stond het busje er al en was Jos al met de chauffeur de bagage en fietsen in te laden.
Op weg naar de top Arlbergpas en daar liet hij ons eruit; wij in de veronderstelling dat we tot St Anton zou rijden ( bleek achteraf dat dit ook moest zijn).
Wij de bagage weer op de fiets ( twee bussen toeristen werden er uitgelaten, Koreanen) regenjas aan ivm de koude wind en toen bergaf langs alle verkeer. Begon het ook nog te druppelen en hadden we dalingen van meer dan 13 %, dus regelmatig in de remmen met snelheden van bijna 55 km/uur.
St Anton was zo bereikt en verder ging de afdaling en met meer regen erbij.
Via Pettneu naar Landeck, stop gemaakt bij bakker en onze strategie bepaald. Door rijden tot Prutz of Ried is een optie en daar een kamer te zoeken.
In Prutz gestopt bij verkeersinfo en kamer bij frau Karla, Faggen 41 een kamer met douche.
Een heel vriendelijke oudere dame die zelfs bereid was om onze fietskleding e.d. te wassen in haar wasmachine en buiten te drogen op te hangen. Samen nog met haar koffie gedronken en een praatje gemaakt.
Douchen, aankleden en op pad naar hotel Post. Komt Jos erachter dat zijn fiets sleuteltje nog in zijn fietsteneu zit en hopelijk vinden we die straks.
Te voet naar het restaurant, daar weer goed gegeten en nu eens tomatensoep vooraf genomen.
Even na 21 uur weer terug door de regen bij ons appartement, sleuteltje gelukkig gevonden in de trommel, verslag schrijven, ff contact met het thuisfront en pitten geblazen.
Morgen de col over van Reschenpas 1520 meter hoog, Prutz op 870 meter, dus 650 meter overbruggen.d
Welterusten!
Verstuurd vanaf mijn iPad
-
01 Juni 2017 - 23:12
Rene:
Ik zei het al, alcohol maakt meer kapot dan je lief is... eerst zijn paspoort nu de fietssleutel ik wil er niet aan denken wat het volgende is ;-)
Succes met de klim mannen -
02 Juni 2017 - 01:44
Leny:
Welterusten heren, wat een avontuur! Succes morgen liefs Leny en Roy -
02 Juni 2017 - 07:52
Petra Van Eck:
Tja, ik lees het verslag altijd pas de volgenden dag, dus als jullie dit lezen zitten jullie misschien alweer achter het bier bij een vriendelijke oude dame, die de was voor jullie doet en ervoor zorgt dat paspoort en sleutels niet zoek raken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
