Vrijdag 12-06-2015
Blijf op de hoogte en volg Jos en Leon
13 Juni 2015 | Spanje, Santo Domingo de la Calzada
Nou, het was me een nacht, zoals gisteren al gezegd met 24 volwassenen in "harington". De heer beneden naast ons kon alleen maar slapen om continu te blijven sneurken, niet op een gedempte toon, nee luidkeels. Dus Leon met name deed geen oog dicht, laat staan dat hij kon slapen. Dan duurt de nacht lang en eindelijk liep een eerste wekker af om 5 uur. Dan weer plafond staren, proberen nog eventjes iets weg te dommelen. Maar helaas.
Ten lange laatste maar om 6 uur opgestaan, stilletjes gedaan om niemand wakker te maken en onze fietstassen buiten de slaapzaal gezet. Uiteindelijk stonden we om 7.30 uur al buiten de poort! Niet voor te stellen en dat zonder ontbijt en zelfs zonder koffie!
Richting Santiago gezocht en bij de eerste bar waar koffie te krijgen was, meteen gestopt. Na 1/2 uurtje eindelijk op pad en de dreiging van regenbuien hangen inde lucht.
Langs uitgestrekte korenvelden als lappendekens over het heuvelachtig terrein uitgespreid in diverse kleuren schakeringen, fietsen we onze weg. Op de achtergrond de bergen met hoogtes boven de 2000 meter, gelegen in donkere wolken.
In een lokaal winkeltje brood en beleg gekocht en in een dorpje verder op een bankje voor de kerk in het zonnetje gepicknickt.
Toch een ommetje gemaakt naar de abdij SAN Millan de Yuso, staat op de lijst van werelderfgoed Unesco. Dan is het bijna een streep naar Sto.Domingo de la Calzada waar we bij de kathedraal oude mede reizigers André en Petra tegen komen. Hoe is het mogelijk en onze ervaringen uitgewisseld. Zij fietsen verder, wij zoeken een pension.
Om 16 uur bij het toeristenbureau adressen opgevraagd, erheen gefietst en kamer gereserveerd. Eindelijk een goed bed met voldoende nachtrust.
Enkele spulletjes uitgewassen en te luchten gehangen en het stadje verkent. Erna contact met het thuisfront en na 20 uur de stad in om te eten. Na een goede maaltijd en glas wijn terug in bed om mogelijk van een goede nachtrust te genieten!
Ten lange laatste maar om 6 uur opgestaan, stilletjes gedaan om niemand wakker te maken en onze fietstassen buiten de slaapzaal gezet. Uiteindelijk stonden we om 7.30 uur al buiten de poort! Niet voor te stellen en dat zonder ontbijt en zelfs zonder koffie!
Richting Santiago gezocht en bij de eerste bar waar koffie te krijgen was, meteen gestopt. Na 1/2 uurtje eindelijk op pad en de dreiging van regenbuien hangen inde lucht.
Langs uitgestrekte korenvelden als lappendekens over het heuvelachtig terrein uitgespreid in diverse kleuren schakeringen, fietsen we onze weg. Op de achtergrond de bergen met hoogtes boven de 2000 meter, gelegen in donkere wolken.
In een lokaal winkeltje brood en beleg gekocht en in een dorpje verder op een bankje voor de kerk in het zonnetje gepicknickt.
Toch een ommetje gemaakt naar de abdij SAN Millan de Yuso, staat op de lijst van werelderfgoed Unesco. Dan is het bijna een streep naar Sto.Domingo de la Calzada waar we bij de kathedraal oude mede reizigers André en Petra tegen komen. Hoe is het mogelijk en onze ervaringen uitgewisseld. Zij fietsen verder, wij zoeken een pension.
Om 16 uur bij het toeristenbureau adressen opgevraagd, erheen gefietst en kamer gereserveerd. Eindelijk een goed bed met voldoende nachtrust.
Enkele spulletjes uitgewassen en te luchten gehangen en het stadje verkent. Erna contact met het thuisfront en na 20 uur de stad in om te eten. Na een goede maaltijd en glas wijn terug in bed om mogelijk van een goede nachtrust te genieten!
-
13 Juni 2015 - 11:43
Broer:
Legende van Santo Domingo de la Calzada
Volgens de legende overnachtten een Duits echtpaar en hun zoon op weg naar Santiago in een herberg in Santo Domingo. Daar probeerde het dienstmeisje de zoon te verleiden. Omdat de jongen niet op haar avances in ging verstopte het meisje als wraak een zilveren beker in zijn bepakking. Toen het gezin verder wilde reizen sloeg ze alarm. De jongen werd wegens diefstal veroordeeld en opgehangen. Zijn ouders trokken verder naar Santiago en klaagden hun nood bij de apostel. Toen ze op de terugweg weer door Santo Domingo kwamen, zagen ze tot hun grote vreugde dat hun zoon nog leefde: de apostel had hem al die tijd -enkele weken lang- ondersteund, zodat hij niet kon stikken. Nadat de jongeman was bevrijd, snelde iemand naar de bisschop om hem van het wonder in kennis te stellen. Deze wilde juist aan zijn maaltijd, die bestond uit een gebraden haan en een kip. Hij hoorde het verhaal ongelovig aan en riep uit:”Dit beest hier zal nog eerder vleugels krijgen dan dat zoiets waar kan zijn”. En onmiddellijk kregen de haan en de kip vleugels; de haan kraaide en de twee vogels vlogen van de borden op. Sinds die tijd is er en kippenhok (met kip en haan) in de Kathedraal om te getuigen van dit wonder.
en dan vertellen dat er ontbijt is. misschien een haantje moet nemen :-)
Buen Camino -
13 Juni 2015 - 19:36
Jos En Leon Vereck:
Mooi verhaal, komt me bekend voor. Leuk om zoiets te horen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
