Woensdag 24-06-2015
Blijf op de hoogte en volg Jos en Leon
25 Juni 2015 | Spanje, Santiago de Compostella
Vannacht zeer slechte nacht, rommel in de buik en wat later flinke diarree. Dit had tot gevolg dat ik geen zin in ontbijt of trek had in iets anders. Met moeite beetje water gedronken en dacht dat ik o r s had mee genomen, kon het niet vinden. Toch maar op de fiets en vandaag zouden we ongeveer 50 km hoeven te fietsen tot de volgende overnachting voor Santiago. Zo zou ik dan kunnen uitrusten. In het stadje Melide voor de apotheek vind ik toch in mijn toilet tas de o r s en meng 3 zakjes in mijn bidon. Dat gaf me een beter gevoel.
In Muina zou een hostal zijn, echter daar aangekomen was dit niet het geval. Navraag leverde wel op dat we of 3 km moesten afwijken van de route of 7 km terug fietsen. Dat niet en maar verder de route gevolgd.
In Touro zien we die 2 op een betonnen bankje zitten te eten. Toen een Spaanse vrouw ons hoorde praten, kwam ze nader en vroeg of wij uit Duitsland kwamen, klonk voor haar als Duits. Nee, Limburg en zij vertelde dat ze2 kinderen in Duitsland had wonen. Toen Leon zei dat ik ziek was en diarree had gehad, sprong zij bijna 3 meter achteruit en zei dat dat dan erg zou ruiken! En pachtte daar hartelijk bij. Meerdere grapjes werden gemaakt, terwijl ik dacht "bekijk het allemaal maar". Die 2 Belgen bleven nog koffie drinken terwijl wij verder gingen op zoek naar een hostal.
Door te veel gefocust te zijn op de gemakkelijke afdalingen, hadden we ons verreden en konden met hulp van een kastalein een alternatieve route volgen om weer op de route te komen, een omweg van pakweg 8 km, voor mij dus extra afzien. Mijn benen werden steeds slapper en moeilijker om m.n. bergop te gaan. Dus werd de kleinere versnellingen opgezocht en reed Leon nu meestal voorop.
Eindelijk, eindelijk komt Santiago in zicht en moeten we nog 5 km fietsen, maar al veel eerder bereiken we het plaatsnaambord en zien we iets van de 2 torens van de kathedraal. Al slalommend en bergop worden de laatste inspanningen vereist en via via zien we dan DE kerk, maar we missen het grote plein. Zijn we aan de zijkant gekomen en zomaar aan de voorkant te komen, gaf wat hindernissen, ivm de vele trappen. Tegen 16 uur en 82 km toch ons einddoel bereikt, een vreemd en toch emotioneel moment. Eindelijk aangekomen bij St Jacob.
Voor mij een belevenis in een roes door mijn verzwakte situatie, voor Leon een kippenvel gevoel. Ik doe het morgen dunnetjes over en ga een poos op het plein zitten en mijn gedachten terug laten gaan op de vijfeneenhalve week fietsen.
Daar we nu een dag eerder in Santiago zijn, toch naar ons hostal gegaan of we vandaag al kunnen blijven. Geen probleem, fiets in de garage en bagage mee naar de kamer. Een nadeel is er wel, geen WiFi.
Snel werd er gedoucht en naar de kathedraal gelopen om foto's te maken en info bij de huiskamer der lage landen te halen. Blijkt ook dat daar het certificaat te krijgen is en na 1/2 uur in de rij gestaan te hebben, kregen we onze fel begeerde document!
Bij de kathedraal komen we oude bekenden tegen, Petra en Andre en werden de nodige gebeurtenissen van de laatste weken uitgewisseld. Zij vliegen morgen terug.
Daar Leon wel trek heeft en ik nog geen zin in eten heb, toch maar in een restaurant gaan zitten en onder genot van een kopje thee, Leon gezelschap gehouden tijdens zijn maaltijd.
Terug tegen 22 uur naar onze kamer en morgen hopelijk beter op en uitgerust, in elk geval voor mij.
In Muina zou een hostal zijn, echter daar aangekomen was dit niet het geval. Navraag leverde wel op dat we of 3 km moesten afwijken van de route of 7 km terug fietsen. Dat niet en maar verder de route gevolgd.
In Touro zien we die 2 op een betonnen bankje zitten te eten. Toen een Spaanse vrouw ons hoorde praten, kwam ze nader en vroeg of wij uit Duitsland kwamen, klonk voor haar als Duits. Nee, Limburg en zij vertelde dat ze2 kinderen in Duitsland had wonen. Toen Leon zei dat ik ziek was en diarree had gehad, sprong zij bijna 3 meter achteruit en zei dat dat dan erg zou ruiken! En pachtte daar hartelijk bij. Meerdere grapjes werden gemaakt, terwijl ik dacht "bekijk het allemaal maar". Die 2 Belgen bleven nog koffie drinken terwijl wij verder gingen op zoek naar een hostal.
Door te veel gefocust te zijn op de gemakkelijke afdalingen, hadden we ons verreden en konden met hulp van een kastalein een alternatieve route volgen om weer op de route te komen, een omweg van pakweg 8 km, voor mij dus extra afzien. Mijn benen werden steeds slapper en moeilijker om m.n. bergop te gaan. Dus werd de kleinere versnellingen opgezocht en reed Leon nu meestal voorop.
Eindelijk, eindelijk komt Santiago in zicht en moeten we nog 5 km fietsen, maar al veel eerder bereiken we het plaatsnaambord en zien we iets van de 2 torens van de kathedraal. Al slalommend en bergop worden de laatste inspanningen vereist en via via zien we dan DE kerk, maar we missen het grote plein. Zijn we aan de zijkant gekomen en zomaar aan de voorkant te komen, gaf wat hindernissen, ivm de vele trappen. Tegen 16 uur en 82 km toch ons einddoel bereikt, een vreemd en toch emotioneel moment. Eindelijk aangekomen bij St Jacob.
Voor mij een belevenis in een roes door mijn verzwakte situatie, voor Leon een kippenvel gevoel. Ik doe het morgen dunnetjes over en ga een poos op het plein zitten en mijn gedachten terug laten gaan op de vijfeneenhalve week fietsen.
Daar we nu een dag eerder in Santiago zijn, toch naar ons hostal gegaan of we vandaag al kunnen blijven. Geen probleem, fiets in de garage en bagage mee naar de kamer. Een nadeel is er wel, geen WiFi.
Snel werd er gedoucht en naar de kathedraal gelopen om foto's te maken en info bij de huiskamer der lage landen te halen. Blijkt ook dat daar het certificaat te krijgen is en na 1/2 uur in de rij gestaan te hebben, kregen we onze fel begeerde document!
Bij de kathedraal komen we oude bekenden tegen, Petra en Andre en werden de nodige gebeurtenissen van de laatste weken uitgewisseld. Zij vliegen morgen terug.
Daar Leon wel trek heeft en ik nog geen zin in eten heb, toch maar in een restaurant gaan zitten en onder genot van een kopje thee, Leon gezelschap gehouden tijdens zijn maaltijd.
Terug tegen 22 uur naar onze kamer en morgen hopelijk beter op en uitgerust, in elk geval voor mij.
-
25 Juni 2015 - 17:15
Nell:
goed gedaan jullie tweeën! heel knap!!
en Jos beterschap!
goede reis naar huis.
Zal wennen zijn zonder fiets.
Zal jullie verhalen missen, leuk geschreven. Boek van maken...................
heb genoten van de reisverslagen!
groetjes, Nell -
25 Juni 2015 - 18:28
Broer:
Hallo Kanjers,
Een ander woord heb ik niet om jullie prestatie toe te juichen. Knap werk hoor. We kijken nu al uit naar jullie terug komst in de echt wereld. -
25 Juni 2015 - 19:02
Helly En Paul:
Proficiat met het bereiken van Santiago. Het is wel een reis geworden met pieken en dalen, letterlijk en figuurlijk. Nu eerst even beter worden en uitrusten en dan nagenieten -
25 Juni 2015 - 20:16
Ien:
Geweldig gedaan! -
25 Juni 2015 - 22:17
Lisette:
We hopen inderdaad dat je je snel beter voelt Jos.Jullie hebben er zo naar toegeleefd.
Hopelijk kun je morgen meer genieten.
We hebben genoten van jullie mooie reisverhalen en zien jullie nu snel weer terug.
Groetjes Lisette -
26 Juni 2015 - 21:04
Jo Leunissen:
Petje af,Leon en Jos,voor deze geweldige prestatie...
Wellicht dat deze pelgrimstocht ook voor jullie niet enkel een kwestie was van veel en extreem bewegen..doch ook van stil staan...stil staan bij hetgeen waar het in het leven echt om draait....
Veel beterschap Jos en een fijne terugreis... -
01 Juli 2015 - 06:04
Frans Schepers:
Beste Leon,
Bovenstaande reactie van Caminofrans is absoluut niet van mij afkomstig. Sedert lange tijd is er een idioot bezig mijn nickname te gebruiken voor allerlei onzin reacties.
Er werd gereageerd op mijn site. Ik heb, omdat deze reactie niet van mij afkomstig is, deze verwijderd.
Als je op de schijngedrukte afzendernaam drukt dan verschijnt daar mijn e-mailadres omdat ik ingelogd reageer. Bij de namaak Caminofrans is dit niet het geval aangezien dan meteen zijn e-mailadres en IP adres te voorschijn komt en de lafaard durft niet zijn echte naam bekend te maken. Ik zelf verwijder altijd alle reacties van personen die niet hun e-mailadres vermelden.
Advies, controleer steeds of iemand zijn e-mailadres vermeld, zo niet verwijderen. Volgens mij is de volgende reactie onder de naam Broer ook van hem afkomstig.
Met vriendelijke groet,
Schepers Franciscus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
